Pytanie - odpowiedź

Jak teraz zrobić, aby nie zginąć?
Co odrzucić, a co do siebie przyjąć?
Czy w wierze trwasz, czy omijasz?
Do którego portu statkiem zawijasz?

A może się bujasz na fali goryczy?
Kto dziś Twoje myśli policzy?
Czy chcesz pójść od razu za Jezusem?
Czy bratasz się z niejednym Faryzeuszem?

Aby nie zginąć musisz się nawrócić,
Pozwolić mu swoje życie przewrócić,
Trwaj więc na skale zbawienia,
A w życiu zabraknie zranienia.

Zło więc Dobrem zwyciężaj!
Chwyć jedynego dobrego oręża,
Nie wahaj się z miłością kroczyć,
Bo wtedy na złą ścieżkę nie zboczysz.

Kościół kompromisu

Brzydzę się letniością Panie,
Przychodzę tutaj nad ranem,
Aby ze smutkiem Tobie rzec,
Że ludzie przestali już biec.


Jedno z ambon i kazalnic głoszą,
A grzechy w ich życiu się panoszą,
Kompromis panuje w Twoim kościele,
Podeptany dekalog pod stopami parcieje.


I tak patrzę jak bracia i siostry się miotają,
Przez kłamstwo na swoją słabość zwalają,
Szatan chce aby Twe dzieci były osłabione,
Prawa i obowiązki nie mogą być odrzucone!


Nie zgadzam się więc na niedolę,
Złemu na to więcej nie pozwolę,
Przyjdź Ojcze do serc ludzi wierzących,
Tych zranionych i miłości pragnących.

Nie chcę abyś nikogo z nas wyrzygał,
Korzeń zgorzknienia z duszy wyrywaj,
Kształtuj nas jak te naczynia,
Do Ciebie Panie Wołam i Ciebie wzywam!

Chrystus czeka

Jezus jest Panów Panem,
Wieczorem i nad ranem,
Patrzy na to, co robisz,
Czy serce swe zdobisz?

A jeśli nie, to czego szukasz?
Żyjesz czy w obłokach bujasz?
Chcesz przyjemności złota,
Czy wyjść z grzechu błota?

Ja już wybrałem zbawienie,
Wyleczyło moje zranienie,
Pozwól więc Mu działać,
Niech objawi się Boża chwała.

I na końcu pod krzyżem Golgoty,
Odrzuć swe wszelkie zgryzoty,
Bo Chrystus wyciąga swą rękę,
Czeka na serce twe w podzięce.

Iskra dla odnowy

Jestem poetą niezwykle niestałym,
Tak często trochę niewyspanym,
Piszę przez rok niemal cały,
A potem milczę oniemiały.

I właśnie minął pięciu miesięcy czas,
Bo jakby taka iskra którą przecież znasz,
Przeszyła me serce dotkliwie,
Przestaję milczeć na tą chwilę.

I powiem Ci bracie i siostro,
A zabrzmi to trochę ostro,
Bo choć jestem grzesznikiem słabym,
To nigdy nie zabrakło mi wiary.

Bo choćby i świat cały zniknął,
A ja bym się przez to prześlizgnął,
To i tak stanę przed naszym Ojcem,
Z Jego miłości wielkim proporcem.

Bo choć urodziłem się z grzechem,
Nie rozdzieli mnie to z Niebem,
Bo wierzę tak jak i my wszyscy,
Że Chrystus jest nam najbliższy.

Że w krzyżu zbawienie Golgoty,
I nawet jak przyjdzie napsocić,
Bogu przyznaję się wieczorem,
Bo on dla mnie jest wzorem.